- تاور بریج یکی از محبوب ترین پل های متحرک جهان است، پل متحرک پلی است که از دو قسمت تشکیل شده و دقیقا وسط پل باز می شود، پل لندن هم مثل تاور بریج پلی متحرک است به همین دلیل مردم گاهی این دو پل معروف را با هم اشتباه می گیرند.
- ساخت این پل در سال ۱۸۸۶ شروع شد و بعد از ۸ سال در سال ۱۸۹۴ به پایان رسید، برای ساخت این پل بیش از ۱۱ هراز تن فولاد استفاده شده است.
- طول کلی تاور بریج ۲۴۴ متر است که به سه بخش تقسیم شده که بزرگ ترین بخش آن ۶۱ متر است و هر کدام از برج های آن ۶۵ متر ارتفاع دارند.
ساخت تاور بریج به اواخر قرن ۱۹ میلادی و زمانی برمیگردد که مسئولان تصمیم گرفتند یک پل دیگر را پایینتر از پل لندن بنا کنند. مشکلی که در این پروژه وجود داشت، این بود که نمیتوانستند پلی ثابت و هم سطح با خیابان بزنند؛ زیرا در آن صورت، مسیر کشتیهای بادبانی به سمت لنگرگاه مسدود میشد. بیش از ۵۰ طرح را برای ساخت این پل پیشنهاد دادند تا بتوانند راه حلی برای این موضوع پیدا کنند که یکی از آنها به «جوزف بزلجت» (Joseph Bazalgette) تعلق داشت. البته طرح او را به دلیل نداشتن ارتفاع کافی رد کردند و در سال ۱۸۸۴، قرار شد آن را به شکل پل اهرمی بسازند و در نهایت این طرح مورد قبول قرار گرفت. مهندسی این پروژه را «جان ولف بری» (John Wolfe Barry) و معماری آن را «هوراس جونز» (Horace Jones) انجام داد. بری، ساخت ۲ برج را درنظر داشت و دهنهی مرکزی پل و اهرمهای آن را به گونهای طراحی کرد تا بتوان آنها را بالا بُرد و کشتیها به راحتی از مسیر خود عبور کنند. قبل از نصب سیستم الکتروهیدرولیک، ابتدا از سیستم هیدرولیک ساده برای بالا بردن این پل استفاده میشد و امروزه یکی از این موتورهای هیدرولیک را در موزهی این پل، یعنی «نمایشگاههای تاور بریج» (Tower Bridge Exhibition Offices) به نمایش میگذارند.