۱٫ جنگل آمازون
جنگل آمازون یکی از پر رمز و رازترین مکان های دنیاست که بیش از ۳۹۰ میلیارد درخت را در دل خود جای داده و به تنهایی صاحب نیمی از درخت های موجود در جهان است. آمازون، پهناورترین جنگل در آمریکای جنوبی است که به طور تقریبی ۱۲۹۴ نوع پرنده، ۳۷۸ نوع خزنده، ۴۲۷ نوع دوزیست و ۳ هزار نوع، ماهی در آن زندگی میکنند. به طور کلی از هر ۱۰ گونه شناختهشده در جهان، یکی در جنگلهای آمازون زندگی میکند. ۶۰ درصد این جنگل شگفت انگیز در خاک کشور برزیل واقع شده است و بقیه آن هم در خاک ۸ کشور دیگر گسترده شده و یکی از عوامل جذب گردشگر به این مناطق است. رود آمازون نیز در امتداد این جنگل جریان دارد و مانند خون در رگهای آن جاری است. رود آمازون از کوههای آمریکای جنوبی سرچشمه میگیرد و با گذر از یک مسیر بسیار پر پیچ و خم و عبور از کشورهای متعدد، به سمت شرق و اقیانوس اطلس میرود. از آن جا که دهانه این رود خیلی عریض است، در برخی از نقاط، قابل کشتیرانی است. جنگل های استوایی آمازون، یکی از شاهکارهای خلقت بوده و به علت وجود آب و هوای گرم و رطوبت بسیار زیاد، وجب به وجب آن پوشیده از گیاهان و درختان انبوه است.
وجود این جنگلها برای کره زمین به قدری مهم است که بسیاری آن را «ریههای کره زمین» مینامند. مساحت جنگل های آمازون ۵ میلیون و پانصد هزار کیلومتر مربع است که تقریبا دو برابر مساحت کشور آرژانتین است. با این حال متاسفانه در ۴۰ سال اخیر بیش از ۲۰ درصد از جنگل های آمازون، به دلایل مختلف از بین رفته است. شاید برایتان جالب باشد بدانید که، یکی از دلایل مهم حاصلخیز بودن آمازون، وجود صحرای بزرگ آفریقاست. باد، شن و ماسه را از صحرای بزرگ آفریقا به جنگلهای آمازون میآورد و مواد معدنی مورد نیاز آن را تامین میکند. یعنی صحرا، این جنگل حارهای را بارور و حاصلخیز میکند. قدمت سکونت بشر برای اولین بار در آمازون، به بیش از ۱۱۲۰۰ سال قبل برمی گردد. نام آمازون از اساطیر یونانی به نام «آمازونها» گرفته شده است. آنها گروهی از زنان جنگجو بودند که در بسیاری از قبیلههای این منطقه، هم پای مردان میجنگیدند.
جنگل های حاره ای آمازون در کشور برزیل
۲٫ ریودوژانیرو
شبکه آمریکایی CNN در سال ۱۹۹۷، مجموعهای از عجایب هفت گانه طبیعی دنیا را در برنامه ای مستند در شبکه خود پوشش داد. در این مستند، فهرست جاهایی از هر هفت قاره از مرتفعترین نقطه زمین تا اعماق اقیانوسها را در برمی گرفت. یکی از آن مناطق که در این فهرست قرار داشت، شهر زیبای ریودوژانیرو بود. ریودوژانیرو که در زبان پرتغالی به معنای رودخانه ژانویه و به اختصار ریو نامیده می شود، مرکز ایالت ریودوژانیرو، دومین شهر بزرگ برزیل بعد از سائوپائولو و سومین منطقه شهری بزرگ آمریکای جنوبی است. این شهر اولین بار توسط Gonzalo Coelho، کاشف پرتغالی در اول ژانویه سال ۱۵۰۲ میلادی کشف شد و به همین خاطر نام ریودوژانیرو به معنای رودخانه ژانویه شده است. ریو به دلیل چشم اندازهای نفس گیر، نوار ساحلی عریض و طویل، فرهنگ و کارناوال سالانه اش مشهور است.
بندرگاه ریودوژانیرو به لحاظ جغرافیایی شرایط مناسبی را برای ورود کشتی ها فراهم کرده است و توسط عوارض جغرافیایی بی نظیری، شامل کوه های کله قندی (Sugar Loaf) با ارتفاع ۳۹۵ متر، قله ۷۰۴ متری کورکوادو و تپه های تیجوکا در ارتفاع ۱۰۲۱ متری، احاطه شده است. تمامی این چشم اندازهای جغرافیایی، بندر ریودوژانیرو را به یکی از عجایب هفت گانه طبیعی دنیا تبدیل کرده است. در این شهر استادیوم معروف ماراکانا که افتخار برزیلی هاست، هم قرار دارد. علاوه بر آن سواحل زیبای کوپاکابانا و ایپانما و مجسمه حضرت مسیح نیز از جمله جاذبه های دیدنی این شهر محسوب می شود. با وجود همه این زیبایی ها، متأسفانه بسیاری ریو را به خشونت، جنایت، مافیای مواد مخدر و زاغه هایی معروف به «فاول» می شناسند.
ریودوژانیرو یکی از عجایب هفت گانه طبیعی دنیا
۳٫ جزیره مارها
در کشور برزیل، جزیره ای ترسناک وجود دارد که در آن، مارها حکومت می کنند. اگر آن قدر شجاع هستید که پا به یکی از ترسناک ترین مکان های دنیا بگذارید، پس سعی کنید آرام قدم بردارید تا آن ها را عصبانی نکنید، وگرنه مجازات سختی در انتظارتان خواهد بود. مجازاتی به سختی نیش زهر آلود، سمی ترین مارهایی در جهان که می توانید یک جا آن ها را در این جزیره پیدا کنید. در ۳۳ کیلومتری خلیج سائوپائولوی کشور برزیل، جزیره ای مخوف به نام داگیمیدا گرند «Ilha da Queimada Grande» وجود دارد که به جزیره مارها شهرت دارد. وسعت این مکان به حدود ۴۳۰ هزار متر مربع می رسد که در ارتفاع ۲۰۶ متری، بالاتر از سطح دریا قرار گرفته است. جزیره مارها دارای آب و هوایی معتدل و پوششی سبز، مشابه جنگل های انبوه است که همین امر سبب شده، مارها بتوانند با پنهان شدن در میان درختان و گیاهان، طعمه های خود را غافل گیر کنند. با حضور در جزیره مارها مرگ برای شما آغوش می گشاید.
افعی طلایی در این جزیره کوچک، ممکن است به ناگاه شما را غافلگیر کند و اگر زهر سم آلود آن وارد بدن شما شود، تنها چند دقیقه بیشتر زنده نخواهید ماند. بنا به گفته مردم محلی، در هر متر این جزیره ۱ تا ۵ مار زندگی می کنند. منبع تغذیه اصلی مارها در این جزیره پرندگان مهاجر هستند، زیرا تقریبا هیچ منبع غذایی دیگری برای آن ها وجود ندارد. ورود به جزیره مارها ممنوع است، به همین دلیل یک فانوس دریایی در سال ۱۹۰۹ ساخته شد تا قایق ها را از راه دور شناسایی و از ورود آن ها جلوگیری کند. فقط محققان و تیم های تحقیقاتی برای جمع آوری داده های خود می توانند در این جزیره حضور داشته باشند. اگر بخواهید به صورت قانونی از این جزیره بازدید کنید، با نیروی دریایی برزیل سر و کار خواهید داشت. اما برخی توریست ها هم به واسطه مردم محلی و توسط قایق از این جزیره بازدید می کنند، که البته کاری خطرناک و غیر قانونی است.
افعی طلایی، مرگبارترین ساکن جزیره مارها
۴٫ مجسمه حضرت مسیح در ریو
تندیسهای حضرت مسیح (ع) در بسیاری از نقاط جهان وجود داشته و نزد مسیحیان از ارجحیت بالایی برخوردار است. مجسمه محبوب و زیبای مسیح منجی، یکی از معروفترین تندیسهای دنیا است که در قله کوه کورکووادو در شهر ریودوژانیرو قرار دارد. این مجسمه زیبا که یکی از عجایب هفتگانه جدید است، ارتفاعی برابر با ۳۹٫۶ متر دارد و در فاصله ۷۱۰ متری از زمین قرارگرفته است. مجسمه مسیح ریودوژانیرو، حالتی ایستاده دارد و دستان خود را کاملا باز کرده است و این حالت نشاندهنده پذیرش انسانها در آغوشش است. ساخت این مجسمه باشکوه در سال ۱۹۲۰ میلادی شروع شد و پس از ۱۱ سال به پایان رسید و در تاریخ ۷ جولای ۲۰۰۷ بهعنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته شد. طول دستهای مجسمه ۲۸ متر و وزن آن حدود ۶۳۵ تن است. مجسمه مسیح ریو، بهعنوان چهارمین تندیس بزرگ جهان شناخته می شود.
مجسمه حضرت مسیح در شهر ریودوژانیرو
۵٫ پیرانا کشنده تر از کوسه
در رودخانه ها و دریاچه های کشور برزیل، ماهی مرگباری زندگی می کند که می تواند حیوانات بزرگ و حتی انسان را در مدت زمان کمی بخورد. سرعت خورده شدن گوشت در بین پیراناها، آنقدر بالاست که اگر یک گاو زخمی در آب بیفتد، در مدت تنها ۱۵ دقیقه استخوانهایش روی آب شناور خواهد شد. ماهی پیرانا ۲۰ گونه مختلف دارد که از بین آن ها ۴ یا ۵ گونه، توانایی خوردن حیوانات بزرگ را دارند، اما با این حال، بیشتر وقت ها غذایشان ماهی های کوچکتر است. آن ها برای شکار این ماهی ها، به سادگی فَلس یا باله ی ماهی های کوچک را گاز می گیرند و طعمه را به چنگ می اندازند. دندان های پیرانا برای تکه کردن و بلعیدن طعمه به صورت مثلثی و بسیار تیز است. رنگ این ماهی، نقره ای و طوسی و با رفتن به زیر نور خورشید درخشش طلایی رنگی پیدا می کند. پیرانا به صورت اجتماعی زندگی می کند، اما اگر تعدای از این ماهی ها در فضایی محدود گیر بیفتند، به هم حمله کرده و فقط ماهی های قوی تر زنده می مانند.
شخصیت اسکرات و ماهی های پیرانای گرد او، در انیمیشن عصر یخبندان
۶٫ سد ایتایپو
بر روی رودخانه پارانا در مرز دو کشور پاراگوئه و برزیل، طولانیترین سد جهان ساخته شده است. ایتایپو طولانیترین سد جهان و به لحاظ تولید برق دومین سد بزرگ دنیا به شمار میرود. این سد در سال ۱۹۹۴ از سوی انجمن مهندسی عمران آمریکا، به عنوان یکی از عجیب هفتگانه دنیای مدرن انتخاب شد. نام این سد به معنای صدای سنگ است و ۱۸ واحد مولد برق این سد، قادر به تولید ۱۴ گیگاوات برق است. نیروگاه برق-آبی ایتایپو در واقع ۲۰ درصد از کل انرژی مورد نیاز صنایع برزیل و ۹۳ درصد انرژی کشور پاراگوئه را تامین میکند. این ابر نیروگاه، همچنین محل بزرگی برای جذب گردشگران محسوب می شود. تاکنون بیش از ۱۰ میلیون نفر از ۱۶۲ کشور جهان از این سد بازدید کردهاند. کار ساخت این سد از سال ۱۹۷۵ شروع و تا سال ۱۹۹۱ به طول انجامید که به عنوان یک پروژه دو ملیتی می توان از آن نام برد. میزان مصالح کاربردی در این سد هم در نوع خود شگفت انگیز است. با استفاده از آهن های به کار رفته در این سد می توان ۳۸۰ برج ایفل ساخت و با استفاده از بتون های مصرفی در آن هم می توان ۱۵ بار کانال معروف مانش را از نو ساخت.
سد ایتایپو، طولانی ترین سد جهان
۷٫ تالاب پانتانال
پانتانال، بزرگترین تالاب استوایی دنیاست و دارای اکوسیستم متمایزی در نوع خود است. این منطقه که در سال ۲۰۰۰ به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته شده است، بهترین مکان برای مشاهده ی حیات وحش است که حتی نسبت به آمازون ارجحیت دارد. پانتانال با ۲۰۰ هزار کیلومتر مربع وسعت، اکثر قسمت های آن در غرب برزیل واقع بوده ولی تا بولیوی و پاراگوئه هم امتداد دارد. تعداد کمی از مردم در اطراف این تالاب زندگی می کنند و هیچ شهر دیگری در اطراف این منطقه وجود ندارد. برای گردشگرانی که به این تالاب میآیند، قایق واسب جزو وسایل نقلیه محسوب میشود. در این منطقه ۷۰۰ نوع پرنده، ۱۰۰ نوع پستاندار، ۲۶۰ نوع ماهی و ۸۰ نوع خزنده وجود دارد. پانتانال به دلیل دارا بودن اکوسیستم خاص خود، بهترین منطقه برای دوستداران حیات وحش و یکی از جاذبه های مهم طبیعی کشور برزیل به شمار می رود. تالاب پانتانال مکان خاصی برای پستانداران در حال انقراض از جمله سمور غول پیکر و جگوار که نوعی پلنگ خالدار آمریکای جنوبی است، محسوب می شود.
تالاب پانتانال بزرگ ترین تالاب استوایی دنیا
۸٫ غذاها و نوشیدنی های برزیلی
مردم سرزمین قهوه، به وعده غذایی ناهار بسیار اهمیت داده و به این ویژگی نیز معروف هستند. برزیلی ها عمدتا صبحانه بسیار سبکی میل می کنند و وعده اصلی غذایی آن ها نهار به شمار می رود. از نوشیدنی های خاص این کشور به اختصار می توان به Caipirinha که نوشیدنی ملی کشور برزیل است، batidas که با له کردن انواع میوهها و به دست آوردن عصارهی آنها، این نوشیدنی بسیار لذیذ را تهیه میکنند و guarana که یکی از نوشیدنیهای کافئین دار در این کشور محسوب میشود، اشاره کرد. از نظر تنوع غذایی نیز، هر نقطه و شهر این کشور دارای غذاهای مختص به خودش است، به طور مثال در سائوپائولو، غذای فجوآدا feijoada غذای رسمی و سنتی این ایالت به شمار رفته و طی رسمی قدیمی در روزهای چهارشنبه و در هنگام وعده ناهار توسط خانوادههای برزیلی تهیه و میل میشود. این خوراک محلی و سنتی را با حبوبات سیاه، گوشت و برنج طبخ میکنند. در منطقه ریو هم برزیلی ها علاقه مند به virado a paulista هستند که اهالی ریو این غذا را با برنج، کلم پیچ سرخ شده، روغن و گوشت خوک تهیه میکنند. از دیگر غذاهای معروف کشور برزیل می توان به Pato no tucupi که ماده اصلی در پخت و تهیه آن را اردک تشکیل میدهد، arroz com pequi که برنج پخته شده با بادام هندیست و galinhada که مخلوطی خوش طعم از مرغ و برنج به همراه ادویههای خاص برزیلی است، اشاره کرد.
فجوآدا غذتی سنتی و محبوب ایالت سائوپائولو برزیل
۹٫ قبرستان عمودی
امروزه در مناطقی از جهان که تراکم جمعیتی در آن ها بسیار شدید است، مقدار زمین برای سکونت انسان ها روز به روز محدود و محدودتر می شود، تا جایی که با این تراکم جمعیت و در این مناطق، جای انسان های جدید هم نیست، چه برسد به مُرده ها. با این وضع و اوصاف کاملا طبیعی است که حتی دیگر مُرده ها هم جایی برای دفن شدن نداشته باشند، آن قدر که حتی گورستان و قبرستان ها هم جوابگو نیستند و در این زمانه، شاهد نسل جدیدی از گورستان ها به نام گورستان های عمودی هستیم. در شهر بندری سانتوس برزیل، قبرستان Memorial Necropole Ecumenica بلندترین قبرستان جهان است که در ۱۴ طبقه، بیش از دهها هزار قبر را در خود جایداده است. این قبرستان که در سال ۱۹۸۳ ساختهشده در ابتدا ساختمان بسیار کوچکی بود، اما تقاضا برای چنین گورستانهای سر به فلک کشیدهای که اتفاقا چشمانداز خوبی هم دارند، آنقدر زیاد بود که گسترش آن تا به امروز، که نام بلندترین قبرستان عمودی جهان را از آن خودکرده است، ادامه یافت. این قبرستان ۱۰۸ متر ارتفاع دارد و دارای ۲۵۰۰۰ واحد یا همان آرامگاه است. جالب است بدانید که اجاره سهساله تدفین در این ساختمان غولآسا، ۱۰ هزار تا ۳۵ هزار رئال برزیل (بین ۵۹۰۰ و ۲۱۰۰۰ دلار) است، که بسته به اینکه در کدام قسمت این گورستان باشد، متفاوت است.
گورستان عمودی در شهر سانتوس برزیل
۱۰٫ پارک ملی لِینسویز ماراینسیز
آخرین حقیقت جالب و در عین حال عجیب کشور برزیل، پارک ملی لِینسویز ماراینسیز است. اگر برای اولین بار پا به این مکان بگذارید، مطمئنا از منظره ای که روبروی خود خواهید دید، شگفت زده خواهید شد. این پارک، یکی از خارق العاده ترین پدیده های طبیعی است و مشابهش را در هیچ جای دیگر دنیا نخواهید دید. لِینسویز ماراینسیز که در طی بیش از هزار سال تشکیل شده است، ترکیب دلپذیر و متضادی از دریا و صحرا را در دل خود جای داده است. وقتی به این این پارک ملی اعجاب آور می نگرید، ۱۵۵۰ کیلومتر مربع، زمینی از شن های سفید و نرم می بینید که در فواصل منظم، به دریاچه های آبی فیروزه ای و خنکی مزین شده است. این پارک از آن رو لینسویز ماراینسیز نام گرفته، که این کلمات در پرتغالی به معنای ملحفه های مارانو معنا می شود.
این سطح شنی و سپید رنگ، همچون روکش هایی بر روی بستر پارک دیده می شوند. مارانو (Maranhao) یکی از ایالت های برزیل است که این پارک ملی خارق العاده درآن واقع شده است. این پارک ملی، شاید در اولین نظر و از دوردست ها شبیه به بیابان به نظر رسد ولی لینسویز ماراینسیز اصلا بیابان نیست، چرا که بارش سالانه این منطقه، نزدیک به ۱۲۰۰ میلی متر است. بنابراین بارش این ناحیه، بسیار بیش تر از آن است که بیابان در نظر گرفته شود. به طور کلی میزان بارندگی در بیابان ها، کم تر از ۲۵٫۴ میلی متر در سال است. یکی از تفریحات جالب کسانی که پا به این پارک ملی زیبا می گذارند، استفاده از چتر پاراسل است، که اوقات بسیار خوشی را برای هر گردشگری رقم می زند.
پارک ملی لِینسویز ماراینسیز ترکیب دلپذیر و متضادی از دریا و صحرا